आगगाडीच्या फलाटावर
शेकडो पायांची ,बिन चेह~याची गर्दी;गलका असंबद्ध आवाजांचा
धावपळ, रेटारेटी संवेदना शुन्य…….
शेकडो पायांची ,बिन चेह~याची गर्दी;गलका असंबद्ध आवाजांचा
धावपळ, रेटारेटी संवेदना शुन्य…….
आणि ते लहान मुल केविलवाणे,त्याची आई हरवलेली आंधळ्या गर्दीत,ओक्साबोक्शी रडणारे,असंबद्ध आवाजांच्या पुरात बुडणारे…..
हळवा होतो माझा जीव,मी जातो त्याच्या जवळ,मला दिसतो त्याचा चेहरा;
आणि मला आश्चर्याचा धक्काच बसतो:तो चेहरा माझाच असतो!
- मंगेश पाडगांवकर
No comments:
Post a Comment