मी एकटीच माझी असते कधीकधी
गर्दीत भोवतीच्या नसते कधीकधी
येथे न ओळखीचे कोणीच राहिले
होतात भास मजला नुसते कधीकधी
जपते मनात माझ्या एकेक हुंदका
लपवीत आसवे मी हसते कधीकधी
मागेच मी कधीची हरपून बैसले
आता नकोनकोशी दिसते कधीकधी
जखमा बुजून गेल्या साऱ्या जुन्या तरी
उसवीत जीवनाला बसते कधीकधी
गझलकार - सुरेश भट
Saturday, January 31, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment