कसे सरतिल सये मझ्याविना दिस तुझे सरताना आणि सांग सलतिल ना
गुलाबाची फुले दोन रोज राती डोळ्यावर मुसू मुसू पाणी सांग भरतिल ना भरतिल ना ....
पावसाच्या धारा धारा मोजताना दिस सारा
रिते रिते मन तुजे उरे
ओठभर हसे हसे उरातून वेडे पिसे
खोल खोल कोण आत झुरे
आता जरा आळीमीळी तुझी माझी व्यथा निळी
सोसताना सुखावून हसशील ना
गुलाबाची फूल दोन रोज राती डोळ्यावर मुसू मुसू पाणी सांग भरतिल ना भरतिल ना ....
कोण तुझ्या सौदातून उभे असे सामसूम
चिडिचुप सुनसान दिवा
आता सांज ढळेलचं आणि पुन्हा छळेलचं
नभातुन गोरा चांदवा
चांदण्यांचे कोटी कण आसवांचे ओले सण
रोज रोज निजभर भरतिल ना
गुलाबाची फूल दोन रोज राती डोळ्यावर मुसू मुसू पाणी सांग भरतिल ना भरतिल ना ....
इथे दूर देशी माझ्या सुन्या खिडकीच्यापाशी
झडे सर काचभर तडा
तूच तूच तुझ्या तुझ्या तुझी तुझी तुझे
सारा सारा तुझा तुझा सडा
पड़े माझ्या वाटेतून आणि मग काट्यातून
जातानाही पायभर मखमल ना
गुलाबाची फुले दोन रोज राती डोळ्यावर मुसू मुसू पाणी सांग भरतिल ना भरतिल ना ..
आता नाही बोलायचे जरा जरा जगायाचे
माळूनिया अबोलीची फुले
देह्भर हलू देत विजेवर झुलू देत
तुझ्या माझ्या विरहाचे झूले
जरा घन झरू देना वारा गुदमरुदेना
तेव्हा नभ धरा सारी भिजविल ना
गुलाबाची फुले दोन रोज राती डोळ्यावर मुसू मुसू पाणी सांग भरतिल न भरतिल ना ॥
-संदीप खरे.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment